Warto poczuć się jabłogo i very perry
Zacznijmy od krótkiego wprowadzenia w cydrowo-jabłkowy temat. Wprawdzie zawartość kwasów w moszczu jabłkowym może się znacznie różnić w zależności od rodzaju jabłek (od 2 do 12 g/l), ale po wymieszaniu ich różnych odmian możemy uzyskać idealną kwasowość wynoszącą 6 g/l. Stężenie cukru w moszczach jabłkowych waha się w granicach 9-16% (średnio 12%). Taki skład wyjściowy moszczu umożliwia zrobienie w pełni naturalnego napoju – cydru o zawartości alkoholu dochodzącej do 7% objętościowych. Napój ten powstaje bez dodatku cukru i przez dłuższy czas zachowuje naturalny aromat owocowy. Jest bardzo zdrowy. Można go sporządzić również w formie napoju musującego. Moszcz jabłkowy przygotowuje się tak, jak przy wyrobie wina jabłkowego – z użyciem Pektoenzymu lub alternatywnie, przy pomocy sokowirówki lub sokowyciskarki. Cydr uzyskany drugą z wymienionych metod będzie bardziej mętny, co w przypadku tego produktu nie jest poczytywane jako wada. Trzeba pamiętać, że jabłecznik, jako napój o niskiej zawartości alkoholu, narażony jest na atak drobnoustrojów. Butelki z cydrem powinny być szczelne zakorkowane. Jabłecznika nie poddaje się leżakowaniu, choć po butelkowaniu musi być przechowywany w chłodzie (najlepiej w chłodnej piwniczce). Należy go wypić w ciągu kilku miesięcy. Tradycyjny jabłecznik nie jest idealnie klarowny. Opalescencja i bąbelki wydzielającego się dwutlenku węgla nadają temu trunkowi szczególnego uroku, nie ma więc potrzeby odkładania przyjemności jego degustowania do czasu pełnej klarowności.
Porady dla wielbicieli bąbelków i mniej cierpliwych
Jeżeli chcemy uzyskać cydr o większym wysyceniu CO2, to na każdy litr należy dodać 4-8g cukru. Cukier można dozować bezpośrednio do butelki. Do tego celu warto użyć miarki, która znacznie ułatwi nam zadanie (Miarka do cukru 2/4/6 g). Można też dodać cukier do całej objętości nastawu (po wcześniejszym zlaniu znad osadu). Wybierając ten wariant warto dodać jeden gram cukru więcej – ze względu na straty dwutlenku węgla w rozpuszczonym już nastawie.
Przed dodaniem cukru należy upewnić się, że nasz trunek zakończył już fermentację. Najlepiej sprawdzić to cukromierzem – czy przez 3 dni z rzędu wartość cukru w nastawie nie zmienia się. Dodanie cukru przed zakończeniem pracy może spowodować nadmierne nagazowanie. Refermentacja trwa od tygodnia do dwóch, w zależności od temperatury otoczenia (w wyższej temperaturze proces zachodzi szybciej) oraz od ilości drożdży, jakie pozostały w butelkowanym cydrze. Nagazowanie metodą „na szybko” :) – użyj saturatora SodaJoy i ciesz się idealnie nagazowanym cydrem od razu! A teraz do dzieła!
Cydr wytrawny
Składniki:
- 15 kg jabłek kilku gatunków – słodkich, kwaśnych i aromatycznych (ok. 10 l soku),
- 5-10 g Pektoenzymu,
- 6-8 pożywki z witaminą B1,
- około 2 l wody (opcjonalnie – gdyby moszcz okazał się zbyt kwaśny),
- drożdże cydrowe Ciderini Dry.
Przygotowanie
Zrobienie jabłecznika nie przedstawia większych trudności. Umyte jabłka (wraz ze skórkami) rozdrobnić tak, by uzyskać cząstki o średnicy około 1 cm. Uzyskaną masę zalać niewielką ilością wrzątku (ok 1-1,5 litra na 10 kg owoców) i po wystudzeniu dodać Pektoenzym. Całość pozostawić na dobę pod przykryciem, w temperaturze pokojowej. W tym czasie masę można kilkakrotnie zamieszać. Po upływie doby wycisnąć sok, przelać do pojemnika fermentacyjnego, dodać pożywkę i drożdże Ciderini Dry (do wyrobu cydrów wytrawnych). Fermentację prowadzić w temperaturze 20-25⁰C. Po ustaniu burzliwej fermentacji młody cydr zlać znad osadu i poddać dofermentowaniu w temperaturze około 15⁰C. Dzięki tak niskiej temperaturze cydr zachowa w swej masie aromat i spore ilości dwutlenku węgla.
Cydr mocny
Zawartość alkoholu w tego rodzaju cydrze dochodzi do 9-10% objętościowych. Napój ten jest bardzo dobry, choć z definicji trochę nie przystaje do nazwy „cydr”, a nie bardzo można go jeszcze nazwać winem. Moszcz do zrobienia mocniejszego cydru (strong) zasilić trzeba dodatkiem cukru w ilości 1 kg/10 l. Do fermentacji poleca się użycie drożdży Ciderini Dry & Strong.
Składniki:
Przygotowanie
Dokładnie umyte jabłka (ze skórką) rozdrobnić na cząstki o średnicy około 1 cm i zalać 1-1,5 litrem wrzątku. Po wystudzeniu dodać Pektoenzym, dokładnie wymieszać i pozostawić na dobę pod przykryciem, okazjonalnie mieszając. Po tym czasie wytłoczyć sok, dodać syrop cukrowy (1,2 kg cukru + 1 l wody), pożywkę i drożdże. Całość fermentować w ciągu około 2 tygodni w temperaturze 18-24⁰C. Po ustaniu burzliwej fermentacji cydr zlać znad osadu i poddać dofermentowaniu w temperaturze około 15⁰C. Po kolejnych 2 tygodniach cydr ponownie zlać znad osadu, rozlać do butelek i przechowywać w chłodnej piwniczce. Po tygodniu leżakowania ten zdrowy napój jest gotowy do degustacji.
Cydr gruszkowo-jabłkowy
Składniki:
Przygotowanie
Jabłka i gruszki (ze skórką) rozdrobnić, wsypać do wiaderka, zalać 1 litrem gorącej wody, wystudzić, a następnie dodać Pektoenzym i dokładnie wymieszać. Całość pozostawić do następnego dnia pod przykryciem. Po upływie doby wytłoczyć (wycisnąć) sok, wlać go do balonu, dodać pożywkę, wybrane drożdże do cydru i ewentualnie Kwasomix, jeśli owoce są mało kwaśne. Balon zamknąć i włożyć rurkę fermentacyjną. Po zakończeniu fermentacji (po 2 tygodniach) wino zlać znad osadu drożdży i poddać dofermentowaniu w temperaturze 15ºC. Po kolejnych 2 tygodniach cydr rozlać do butelek, zakorkować i pozostawić w chłodzie. W następnym tygodniu można już przystąpić do konsumpcji.
Cydr gruszkowy / gruszniak / perry
Gruszniak przygotowuje się podobnie jak cydr jabłkowy. Gruszki zawierają około 10-12% cukru, tak więc bez dosładzania uzyskamy przyjemny napój o mocy 6% objętościowych. Cydr gruszkowy klaruje się łatwiej niż jabłkowy. Do wyrobu gruszniaka dobrze jest stosować odmiany twardsze i bardziej cierpkie.
...bo domowe jest lepsze!